Ere wie ere toekomt

LinkedIn is geen facebook

“De blog van je onderneming, daar moet je mee opletten: daar zet je beter geen persoonlijke berichten op. Het is geen facebook hé. Hetzelfde geldt trouwens voor LinkedIn.”

Zo luidt het advies van menig social media-expert. En ik moet zeggen: fair enough.

Maar met een persoonlijk getinte post een hele beroepscategorie in het zonnetje zetten, mag dat? Ik ga het in elk geval doen. Want voor de leerkrachten wordt er niet elke avond geklapt.

Moederdag

Ik beken: tot voor kort was ik van mening dat leerkrachten wel erg veel vrije tijd hebben. Meer dan drie maanden vakantie, alle dagen klaar om 16u, elke woensdagnamiddag vrij: u kent het wel.

Dat het aanloopleren met vier kinderen mijn kijk op de zaak veranderd heeft, vertelde ik al in een vorige blogpost.

Moederdag maakte die transformatie compleet. Want de juffen en meesters slaagden er zelfs van op afstand in om mijn kinderen ontroerende meesterwerkjes te laten maken - en lieten tegelijk met de nodige humor blijken dat zij maar al te goed beseffen dat dat aanloopleren voor ons ouders af en toe ferm afzien is. Wauw.

Moederdag 2020. Geschenkje van mijn zesjarige bij het ontbijt.

Moederdag 2020. Geschenkje van mijn zesjarige bij het ontbijt.

Dank

Daarom zeg ik aan alle juffen en meesters: dank jullie wel voor jullie inzet tijdens deze coronacrisis!

Als ouders zien wij vooral onze kant van de zaak. Dat het druk is. Dat het veel tijd vergt. En dat het pffff eigenlijk wel ons werk niet is.

Maar werkbundels maken, videolesjes opnemen, online klasgesprekken voeren, huistaken verbeteren, leervorderingen opvolgen, hele gezinnen waar het niet van een leien dakje gaat coachen en alle voorbereidingen om binnenkort weer te kunnen starten met een opgesplitste klasgroep combineren met een eigen gezinsleven - dat is vast ook niet echt eenvoudig. Dat jullie daarnaast nog tijd en energie vrijmaakten om te denken aan de mama’s, is in één woord hartverwarmend!

Ik schreef het hierboven al: voor jullie wordt er niet geklapt en hangen er geen witte lakens uit het raam. Maar hopelijk vormen deze paar woorden toch een hart onder de riem.