Partners die een bindende stap zetten, verwachten dat ze bij elkaar zullen blijven. Lang. En gelukkig. Het besef dat niemand gespaard blijft van woelige wateren is in het beste geval slechts een vage gedachte op de achtergrond.

Dat is buitengewoon jammer. Want sommige problemen zijn zo courant, dat partners zich er prima op kunnen voorbereiden. Om ze vervolgen met succes te kunnen omzeilen. 

Vier courante valkuilen

Tijd

Bij het begin van een relatie is alles rozengeur en maneschijn. Kort en gelukkig lijkt dus alvast niet zo moeilijk. Waarom is lang en gelukkig dat dan wel?

Gewoon: omdat lang niet vanzelf gaat.

Het verstrijken van de tijd houdt immers een aantal risico’s in. Die zitten verborgen in alledaagse dingen als ingrijpende gebeurtenissen, interessante ontmoetingen en grote of kleine veranderingen. Maar dat maakt ze net zo geniepig: het zijn stille killers, die toeslaan wanneer je het niet verwacht en die zelfs de mooiste relatie binnen de kortste keren om zeep kunnen helpen.

Kinderen

Kinderen? Die zijn toch geweldig?

Ja hoor. Geweldig lief, innemend, vrolijk en creatief. Maar soms ook geweldig vermoeiend, ongehoorzaam, brutaal en veeleisend. En als partners ben je het niet automatisch eens over de juiste aanpak van die onhebbelijkheden...

Dat vergt enorm veel energie, en dat maakt het moeilijk om tegelijk een goede ouder en een goede partner te zijn.

Maar het kan wel, als je leert om de juiste prioriteiten te stellen en in meningsverschillen met je partner een kans ziet om naar elkaar toe te groeien.

Economie

Als de samenleving een orkest is, dan is de economie de dirigent. De economie speelt een grote rol in heel wat domeinen van ons leven – en dat zonder dat wij het echt beseffen. Op die manier konden principes van het kapitalisme en de vrije markteconomie binnensluipen in het domein van de menselijke relaties.

Wie een liefdesrelatie echter beleeft als een consument verwacht van die relatie een zeker genot. Is dat er niet (meer), dan moet in alle vrijheid gekozen kunnen worden voor een alternatief.

Die redenering is best oké als het gaat over waspoeder. Maar als het gaat over je partner?

Seks. En de bullshitballast.

Seks is een onderdeel van een liefdesrelatie. Maar dan niet op de manier die de media en de samenleving ons voorhouden.

We worden niet alleen opgezadeld met een onrealistisch beeld van seks, maar ook actief aangespoord om op basis van dat beeld te beslissen of onze relatie nog toekomst heeft.

Alsof de kwaliteit van de seks bepalend is voor de kwaliteit van de relatie.

Dat vrijen veilig moet, wordt ons al langer verteld. Kunnen we het dan nu misschien hebben over fijn en realistisch vrijen?