Social media, het is me wat - alweer. Ik vertelde in een andere post al waarom ik geen fan ben van facebook, Twitter, Instagram & co. Wat ik een paar maanden geleden echter wél deed, was een profiel aanmaken op LinkedIn. Weliswaar met enige aarzeling, maar het ging om de naamsbekendheid van Liefdesverklaring, dus vooruit dan maar.

Het ging om de naamsbekendheid van Liefdesverklaring, dus vooruit dan maar.

Lange tijd had ik maar één connectie (de lieve echtgenoot), en mijn profiel werd in vier maanden tijd exact twee keer bekeken - waarvan één keer door de lieve echtgenoot. Tot zover LinkedIn, dacht ik. En ik maalde er niet om.

Een social verrassing van formaat

Groot was dan ook mijn verbazing toen ik plotseling een connectieverzoek kreeg van een dame die ik van haar noch pluimen kende. Met het roekeloze enthousiasme van de newbie aanvaardde ik het verzoek onmiddellijk (achteraf op de vingers getikt door de meer beslagen lieve echtgenoot), en nog geen twee minuten later kreeg ik een persoonlijk bericht. Ah, dus er is ook een soortement chatfunctie!

“We kennen elkaar niet, maar ik heb zojuist uw boek gelezen en vond het zo goed dat ik er wat over gedeeld heb op LinkedIn.”

Een paar klikken-met-hulp-van-de-echtgenoot verder vond ik het bericht in kwestie. En daar zie ik onder meer de functie “Link naar bijdrage kopiëren”, even kijken wat dat doet…

Een bijdrage over Liefdesverklaring op LinkedIn

Dat dus :) Ja, misschien is LinkedIn zo slecht nog niet ! Nieuwsgierig naar mijn profiel? Klikken maar!